Trudne wspomnienia

Ucieczka nie jest rozwiązanem. Czas jest Panem
zapomnienia.

Zwyczajna grafomania na poziomie 12 latki.

Mam nadzieję że Autorka wie co to krytyka i nie boi
jej. Nie jest też pieniaczką i kieruje się jako
człowiek wrażliwy (w końcu piszący wiersze)
zrozumieniem i zdrowym rozsądkiem

Tu na tym portalu, jakość tekstów bywa różna.
Większość stanowią tekstu nie posiadające, żanego
warsztatu, stylu i pomysłu, większość jest również
przepełniona naiwnymi wyznaniami, nie mającymi wiele
wspólnego z poezją jak:"Me serce jest ranne..." czy
"Boli mnie dusza..." "Kocham cię mój jedyny..." i tak
dalej. Banał nie stety w dużej przewadze. Coż taka
społeczność się tu zebrała i tyle. Jednak konstrukcja
portalu jest całkiem do rzeczy i jak byłem tu pierwszy
raz to przyznam, że miałem spore oczekiwania.
Niestety, w ciągu obserwacyjnym (a to dość długi
"czasookres") postanowiłem zweryfikować swoją opinię.
Portal nadal spełnia wszelkie wymogi techniczne i to
jest dobre - dla użytkowników/internautów lecz chyba
nie dla użytkowników zajmujących się poezja na "nieco
poważniej". Poziom tu prezentowany jest niestety
"podstawówkowy" co najwyżej wczesno licealny. Nie ma
żadnej selekcji tekstów. A oceny "użytkowników" są
zaskakujące - i tu do wiersza... tak jak właśnie w tym
przypadku. Pani tekst nie jest zły, niewłaściwy czy
niepoprawny. Jest on po prostu jednym z wielu tysięcy
tekstów tu osadzonych różniących się tylko
częstotliwością użycia pięknych słow: tęsnię, miłość,
wspomnienia, czuję albo ilością "me", "twe" w jednym
wersie.

Podsumowując:wyznawanie uczuć, przywoływanie
wspomnień, tęsnkota itd. same nie czynią poezji bo są
coddzienymi dozaniami codziennych ludzi. Dopiero
ujete w formę poetycką, prozaicką, repotrażową,
felietonową etc. stają się tematyką literacką.

Oczywiście mogę się mylić i może tak ma być ale w
walceo dobrą poezję i literaturę (czyli piętnowanie
tego co wyraźnie słabe i wspieranie tego co
wartościowe i na poziomie) portal Bej z pewnością
czynnie nie uczestniczy.

Pisanie byle czego można uprawiać gdziekolwiek -
murek, boisko, tablica szkolna, szalet - po co od razu
pchać się na afisz.

To oczywiście jedynie moje prywatne stanowisko i
jeżeli ktoś poczuł się obrażony,zaznaczam-nikogo nie
zamierzałem celowo obrażać ale na wszelki wypadek
ewentualnego przewrażliwienia niektórych osobników
zaproponowałem tą kurtuazyjną formułkę

Pozdrawiam

Super...
nie wiem czy wiersz jest fikcyjny,ale jeśli nie
to...najgorszy do uwolnienia się jest zapach...TEN
zapach...