Trzeba wierzyć
Trzeba wierzyć, że nadejdą znów wieczory
rozświetlone upragnionym ciepłym
gestem,
że nadzieja pootwiera kluczem złotym
księgę słów, gdzie miłość mówi- przecież
jestem.
Trzeba ufać, że szarości w perły zmieni
zwykła chwila, która muśnie pocałunkiem,
a spojrzenie poszybuje ciepłem w błękit
i rozwiąże sprawy nawet bardzo trudne.
Trzeba wierzyć choćby sił już nie
starczało,
i odsyłać wciąż do kąta zniechęcenia,
życie lubi suknie w gamie
ciepło-barwnej,
a nadzieja czarne myśli rozpromienia.
Komentarze (38)
i jak nie wierzyć.. .. po tak pięknych słowach
..nadzieja ...
pozdrawiam - miłego dnia :-)
Wiersz sam płynie przy czytaniu z dużą dawką
optymizmu. Pozdrawiam :)
mnie też się bardzo podoba, pozdrawiam cieplutko
zycie lubi jasne barwy
mnie sie bardzo podoba:)
serdecznosci:)
Jak dla mnie, to świetny optymistyczny wiersz z rana.
Pozdrawiam madziu
Oczywiście masz punkt. Potrafisz jak zechcesz.
Jurek
Poprawiłaś. Brawo. Od razu płynniej.
Pozdrawiam
Jurek
Magdo, wiedziałam, ze w Twoim wierszu zajdę ciepło i
ukojenie..
Pięknie napisałaś, dałaś czytelnikowi wiele nadziei..
Pozdrawiam:)
Więc wierzmy. Dobranoc Magdo
Pięknie dziękuję za czytanie. Spokojnej nocy.
Bardzo piękne przesłanie.
Dobrej nocy, Magdo.
:)
Trzeba wierzyć trzeba ufać.Bardzo ładny pozdrawiam.
Trzeba wierzyć...Pozdrawiam:)
Madziu, za optymistyczny, pełen ciepłych barw przekaz
masz pluszaka:) Dobranoc:)
Dzięki Jurku, Zorro, Nazzar. Poprawiłam co nieco.