Twarze wykrzywione

Będę waszym aniołem...

Twarze za oknem
- wciąż ten sam grymas mają.
Te same ruchy, gesty te same.
Patrzę na nich i wiem
krok, za krokiem
przechadzają się po pamięci bramie.
Wychodzę na ulicę
rękę do nich wyciągam.
Odwracają głowę i wciąż ,,pomocy''
- krzyczą.
Nie pomogę jeśli wiarę stracili.
Z głową uniesioną wysoko podążam dalej.
Wierzę jednak, że znajdę wreszcie kogoś
kto ręki mej nie odtrąci.
Zabiorę go wtedy do pięknej krainy
Wymyję z pamięci złych myśli potok.
Spocznę dumna i szczęśliwa
- pałeczkę wiary przekazując dalej.

...

autor

TROCINKA

Napisany: 2006-10-20 Dodano: 2006-10-20 10:46:32

Ten wiersz przeczytano 462 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie