Twierdze
Ludzie zamknięci w twierdzach ciał
własnych
Oczy błagają by uwolnić serca
By usmiech uwolnić zza białego muru
Kochają oczyma
A płakać nie potrafią bo strata to wody
Do życia niezbędnej
Przeminoł zbawiciel i Piotr naszych
czasów
Powrotu Mesjasza czekają źli żywi
Nie wiedzą że przyjdzie na ich
zatracenie.
autor
*pestka*
Dodano: 2005-08-21 20:44:19
Ten wiersz przeczytano 427 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.