Twoja zagadka

Spraw bym przeżył, choć raz
Jeden jedyny naprawdę
Nie trochę, ani prawie
Bez łez też nie chcę
I nie okłamuj mnie
Ustami ani ciałem to za mało
Ty wiesz jak, więc rozpal
Duszę jak pochodnię
Niech płonię jak ofiarny stos
Do ostatniej duszy skry
Po serca kres niech spali
Całe na wskroś
W żyłach, wzroku i oddechu
Wulkanem emocji
W końcu niech poczuję
Po co te wszystkie były dni
I noce aż po świt
Po co naprawdę warto żyć
Nie proszę na wieki
Ani przez lata
Wystarczy parę życia chwil
Aż do bólu łagodności
Zmysłów wyrwanych z dni
Niecodziennych jak ja i Ty
Tyle tylko chcę
Czy to wiele, wiem że tak
Potem mogę już stąd iść
Tam gdzie chcesz
Dalej nawet niż sięga cień
Gdzie tylko krwawe ślady bosych stóp
Wtedy będę cały twój

autor

Szczensciarz

Napisany: 2008-12-03 Dodano: 2008-12-03 17:33:47

Ten wiersz przeczytano 428 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie