Ty-nieśmiertelna

Mojej Siostrze dedykuje...

Zaginiony obraz złudnej rzeczywistości,
Oglądam poprzez twoje umierające oczy.
Krzyczę na świat, niemy bezduszny,
Ciszej od tonu twego konającego serca.

Zamykam obraz minionej prawdy,
Z każdym słabnącym oddechem.
Twe delikatne ciało ,ukochany czas,
Wymyka się z mych bezsilnych ramion.

Ostatnie uderzenie błyskawicy,
Zakończyło burzę twego istnienia.
Rozpoczynając tym samym,
Okres deszczu łez mojego życia.

“Le silence eternel de ces espaces infinis m’effraie” Wiekuista cisza tych nieskończonych przestrzeni przeraża mnie. Blaise Pascal

autor

Idar

Dodano: 2005-05-26 01:25:30

Ten wiersz przeczytano 305 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie