TYLKO NIE SAMOTNOŚĆ !
,, Jesteś nikim dopóki ktoś cię nie pokocha. Tak zimne serce, kiedy nikt cię nie przytula ,,
Smutne bywa takie życie,
kiedy nie ma w nim miłości.
Człowiek pragnie być kochany,
ciężko jest żyć w samotności.
Masz majątek i bogactwo,
lecz nie cieszy to nikogo.
Trzeba szukać bratniej duszy,
iść przez życie wspólną drogą.
W samotności żyć nie warto,
rozpacz może cię przydusić.
Warto ogrzać swoje serce,
żyć dla kogoś zawsze musisz.
Iść przed siebie lżej jest zawsze,
gdy z kimś wspólnie wiedziesz życie.
Jest ochota na działanie,
nawet zerwiesz się o świcie!
Jan Siuda
Komentarze (13)
Bardzo dobry, mądry wiersz.
Samotność to straszna zmora.
Pozdrawiam serdecznie.
ładnie i słusznie :-)
To prawda w samotności może rozpacz przydusić.
Pozdrawiam serdecznie
Wiele w tym prawdy, w samotności nic nie cieszy.
Pozdrawiam serdecznie:)
uciekac od samotnosci,pozdrawiam
mariat - ,, posmakowałem ,, życia
gdy miałem ,, wyboistą drogę ,,.
Ale to już historia!
Żeby nie samotnie. Z kimś zawsze rażniej i weselej.
Pozdrawiam Janie
Janie. Pochwalam Twój mądry wiersz.
Gdy Polak ma pustą kieszeń, to musi "zerwać" się z o
świcie, aby
zastanowić się jak "przeżyć". Miłej nocy
O takiej treści może pisać ktoś, kto poznał owe smaki
życia. Czy to tylko teorii założenia?
Panie Janie. Bardzo mądre słowa...
Pozdrawiam serdecznie
Łatwiej wędrować przez życie we dwoje
i cieszyć się łatwiej i tulić, gdy boli.
Pozdrawiam
piękny i taki subtelny
fajnie się czyta
a gdy świtem zerwiesz ścięgno
ktoś poniesie cię na pewno
-wtedy lepsza jest-mniej wiotka
-kulomiotka !pzdr:)))