Tylko się wydaje

Świat nie przystaje na chwilę
By złagodzić ból...
Jednostki na stracenie
Na zapomnienie wydano...
Wydaje nam się że
Posiedliśmy tajemnice świata
Że pędzimy razem z nim...
Lecz nie...dotykając wspomnień
Wszystkich miejsc ludzi
Których nie ma
Kaleczymy serca nasze
Ciągłą gonitwą za tak naprawdę niczym
Szukamy Szczęścia w tym
Co przed sobą
Czy też w powrotach gdzieś tam...
Unosimy dumnie głowy
Zaklinamy się że nie żyjemy samotnie
Bo mamy to wszystko...
Co mamy tak naprawdę?
Stoimy w miejscu bez perspektyw
Wszystko obok mija obojętnie
Twoją pewność niczego
Bo znalazł swoje miejsce świat..
Nawet czasu przemocą nie zatrzymasz
Chwilę przed śmiercią dostrzeżesz
Swą bezdomność
Pustą pogoń za nie istniejącym Przeznaczeniem.

autor

Koloryt

Dodano: 2006-09-14 06:49:28

Ten wiersz przeczytano 476 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie