I tylko syberyjski wiatr...

T. Dorywalskiemu - nie mojemu dziadkowi

Znów do mnie wróciły -
Choć dawno powinny nie żyć
Codziennie ożywają

Zbuduję im ołtarzyk z syberyjskich mrozów
Z łusek po nabojach
Ze spojrzeń narzeczonej
Z niespokojnych nocy wśród bezkresnych śniegów
Z tęsknoty i bólu
Zbuduję wspomnieniom schron
Przed ostrzałem dni

Bo wciąż mam przed oczami
Pysk ukochanego psa
Złotowłosą w szkolnym oknie
Zimy na zesłaniu
I matkę
Co z siostrą grały czardasze na cztery ręce

Więcej już śmierci nie zniosę
No, chyba że tylko własną
Zbuduję im cichą chatkę
Gdzieś w zawiei tych nie moich czasów
Będę wiedział
Że nie wszystkie odejdą razem ze mną
Że je tylko rozwieje
Syberyjski wiatr

autor

Velia del Ghaled

Dodano: 2005-11-10 19:56:41

Ten wiersz przeczytano 649 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie