ucieczka z życia

Widziałam siebie u kresu
I cały mój ból
Wymalowany na ścianach.
Księżyc przyglądał im się
Z tym dziwnym wyrazem oczu.
Trochę podobnym do Jego wzroku.
Dławiłam się łzami,
Chcąc uciec z tego życia.
Już przecież się zabiłam…
I z każdym dniem to robię.
Nie potrafię się powstrzymać
Chyba już się nie da
Powolnej śmierci zapobiec.
Pochowałam przeszłość.
To już się nie liczy
Najgorsze, że dzisiaj…
Ucieka mi z rąk.
Udaje, że nie widzę
Jak siebie niszczę.

autor

Madziulka d;)

Napisany: 2008-07-06 Dodano: 2008-07-18 00:12:10

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie