Uciekłam

ucieklam od krolika ktoremu musze sptrzatac,
od brata z ktorym jest mi ciasno w jednym pokoju.
od ciaghlych klotni o komputer.
ucieklam od mamy ktora cierpi kazdego dnia.
ktora zmaga sie z zyciem od 5lat i ciagle przegrywa.
od ojca ktorego prawie nie ma,
ktory z wszystkiego robi problem.
ucieklam od chlopaka, z ktorym mam dziwny zwiazek.
od znajomych ktorzy kompletnie mnie nie znaja,
od ''przyjaciol'' ktorzy zaczynaja mnie poznawac juz tylko od zewnetrznej strony.
od domu w ktorym boje sie spac.
od rodziny z ktora nie mam wspolnych tematow,
od wszystkich ulic bo z kazda mam jakies wspomnienie.
od parku, lasu bo to tam zaczela sie moja kleska.
od mojego lozka bo zbyt wiele razy na nim plakalam.
chcialam uciec od siebie ale mi sie nie udalo.
ucieklam od wszystkich plyt bo zbyt wiele jest w nich moich uczuc.
musiala uciec z miasta bo ono nalezy do niego.
ucieklam od wszystkiego by sie pozbierac,
nie udalo sie.
ucieklam od zycia bo juz mnie w nim nie ma.
nie myslalam o tym, lecz
wrocilo w mgnieniu oka.
i po tych 2tyggodniach znow powroce, bo
Bóg nie pozwala mi odejsc.
nie zabije sie, bo mamie byloby jeszcze ciezej.
reszta po miesiacu nie pamietalaby ze mnie nie ma...

autor

~Hope~

Napisany: 2004-08-21 Dodano: 2004-09-03 20:28:51

Ten wiersz przeczytano 481 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie