uciekliście

uciekłeś mi sensie życia
skrajna pociecho z ckliwości chwil
gdzie teraz ucieknę
jak się mam schować
wśród ruin
cmentarni
zgliszcz mego pałacu

uciekłaś ode mnie nadziejo
lekkiego powiewu we włosach
nie baw się ze mną w chowanego
ty możesz uciekać
a ja się nie schowam
stoję nago

uciekłeś ode mnie zdrowy rozsądku
co serce tłumiłeś nieskalanie
ma głowa pusta jest bez ciebie
sama już nie wiem co się stanie
pukam się w głowę
szukam pomocy
cicho

autor

Jane Phone Cone

Napisany: 2014-06-29 Dodano: 2014-06-29 16:24:07

Ten wiersz przeczytano 625 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie