Uczę się ciebie, człowieku
Człowiek wciąż jest wielką zagadką...
Uczę się ciebie, człowieku,
i ciągle cię jeszcze nie umiem...
co z tego, że znam cię od wieków,
co z tego - gdy wciąż nie rozumiem...
Gliwice 04.01.2012 r.
autor
Berenika57
Dodano: 2019-01-27 18:34:39
Ten wiersz przeczytano 1272 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Mega wymowne mini o człowieku człowiek to jest ciągła
fascynację i nie rozwikłana zagadka.
Dziękuję ślicznie za Państwa życzliwość i
przychylność. Pozdrawiam i dobrej nocy życzę *) B.G.
Proste i trafne. - Uczymy się zawsze rozpoczynając od
zera.
Pozdrawiam Bereniko:)
Zgrabna i ciekawa w swojej prostocie miniatura.
Dobrego dnia =)
Fajne, ciekawe mini. Pozdrawiam.
piękna miniatura
człowieka do końca nie można rozgryźć:)
życzę miłego wieczoru
Prawda.Fajne mini.Pozdrawiam.
Też nie rozumiem, szczególnie jednego...
Pozdrawiam :*)
☀
...
Leon.nela, ślicznie dziękuję za oryginalny komentarz.
Ja również pozdrawiam. Miłego wieczoru :)
Dziadku Norbercie, oby tym, kto rękę nam poda, nie był
diabeł, o nie! Pozdrawiam serdecznie :)
a i jeszcze pozdrawiam
zamiast komentarza dopisał bym jedynie
a wiersz Świetny
Uczę się ciebie, człowieku
Człowiek jest wielką zagadką...
Uczę się ciebie, człowieku,
i ciągle cię jeszcze nie umiem.
Co z tego, że znam cię od wieków,
co z tego - gdy wciąż nie rozumiem...
powiedział Pan
Jesteśmy tym kim jesteśmy,
dziećmi diabła albo Boga,
kiedyś prawdy się dowiemy,
gdy ktoś z nich rękę nam poda.
Fajne mini o nas samych. Pozdrawiam.
Miłego wieczoru oraz całego tygodnia :)