Ufność i wiara
I droga długa
Wiedzie przez rozstaje
Wyborów bezkresnych
Dnia codziennego
Szukając na mapach
Życia drogowskazów
Pokładam nadzieje
Na ufność w skruchę
Wspinam się na palcach
Mądrości wiekuistej
Upadam pod krzyżem
Prawdy przeczystej
Podnoszę się z trudem
Iść dalej nie mogę
Ktoś wnyki położył
Bym zmagał się z trwogą
Dziś zasypiam
W korcu gwiazd utulony
Nie lękam się nocy,
Którą mrok przywołał
Już nie więdnę i nie marznę
Pod dachem ziemi
Jestem tutaj bo zawsze
Wierzyłem w dzieło stworzenia
Komentarze (4)
Dobre
Tak jak zapowiada tytuł, wiara i ufność w mądrość i
miłość Stwórcy, pomaga w zmaganiu się z
rzeczywistością. Serdeczności.
wiara pomaga żyć
Dobry wiersz :) pozdrawiam