Układanka życia
Belusiowi (jeśli zdarzy się że tu zajrzysz ten wiersz dedykuje Tobie)
Układanka życia dziwnie wije sie
ścieżki poplątane stromy wzieły kurs
już nie bardzo chodzi o to co sie wie
i nie bardzo głowa chce przebijać mur
Śniegu roztopiony,wietrze rozdmuchany
o co warto było ongiś spytać was
czemu tak sie dzieje,że wszystko przemija
a jad pozostaje i wciąż truje nas
Może to złudzenie,albo sen wariata
co w sieć pajęczyny nasz wplątują los
czy musimy czekać aż do końca świata
by trujące bluszcze przeznaczyć na stos?
Śniegu roztopiony,wietrze rozdmuchany
Czemu te przemiany tak zmieniają was
może też jesteście tak nieposkładani
a może jesteście jakąś częścią nas
Układanka życia niech więc dalej trwa
niczym klocki lego niech układa sie
może tak sie zdarzy,że któregoś dnia
poukładam klocki tak jak tego chcesz
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.