Ukojenie
Samotność czeka stęskniona
na twoje słowo i dotyk
aż ją ugościsz w ramionach
jest delikatna jak motyl
wystarczy czasem przytulić
powiedzieć że będziesz przy niej
bądź niczym dłonie matuli
wtedy samotność przeminie
Samotność czeka stęskniona
na twoje słowo i dotyk
aż ją ugościsz w ramionach
jest delikatna jak motyl
wystarczy czasem przytulić
powiedzieć że będziesz przy niej
bądź niczym dłonie matuli
wtedy samotność przeminie
Komentarze (30)
Ma samotność czeka z wytęsknieniem na dotyk
Pięknie;)
Miłego Arkadiuszu:)
recepta na samotność :)
Ładnie :)
delikatnie i bardzo ładnie... :-)
pięknie;
ale pięknie!!
dłonie matuli .. to jest piękne ..
ładny wiersz.
Ale Ciebie wzięło patriotycznie nostalgicznie! Prawdę
mówiąc - bardzo ciepły i wzruszający wiersz z
klimatem:-)
Ale mnie wypuściłeś, hahah... Dzięki Ci Aruś za
odwiedziny, komenty i inne komplementy...
Zaczepiam dobranocnego buziaczka, pa:-)
samotność tonie
jeśli są dwie dłonie...
+ Pozdrawiam
och! ta samotność potrzebuje przytulenia ....
pozdrawiam
Wystarczy czasem przytulić,po co ma czekać
stęskniona,aż jej żal.Pozdrawiam a wiersz b.ładny
.Miło pozdrawiam.
Jak pięknie i cieplutko chacharku
Pozdrawiam serdecznie :)
Taka delikatnosc w samotnosci jest ujmujaca.