Ukryte w szarości

Liście szeleszczą w zimnym wietrze, konary drzew pochylają się raz w jedną raz w drugą jakby chciały rozpędzić kłębiaste chmury.

Słońce ukryte w szarości popielatego nieba posmutniało.
Zniknął uśmiech słonecznych promieni, które rankiem okalały nasze ogródki.

Wydobywały jak z sieci mleczne mgły, przepełnione kroplami rosy, które,
przepowiadają szeptem zimny deszczyk, ziemia spragniona wilgoci wita się z nim uśmiechem.

Zimny wiatr zaczął malować kroplami deszczu smutny jesienny list o przemijaniu - lato traci blask.

Jeszcze jest promyk nadziei, że się złotem zarumieni, a policzki poczerwienieją złotą polską jesienią.

Czas rozpalić w kominku i siąść przy gorącej herbacie.

W sercu wciąż lato.

autor

Jacek1972

Napisany: 2015-09-26 Dodano: 2015-09-25 15:51:48

Ten wiersz przeczytano 1447 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie