Uleciały wspomnienia, uleciały...

Żyć długo chcą wszyscy, ale starym być nie chce nikt. Carmen Sylva

Uleciały wspomnienia
w najdalsze horyzonty,
aż na antypody duszy.

Nie wrócą;
ni z ptakiem, co gniazd swoich szuka w zapomnianym parku,
ni z chmurą, co wpłynie w deszczowy dzień
na kopułę nieba z moich stron.

Wspomnień nie ma i nadziei nie ma;
młodość nie wróci, miłość nie wróci...

Siwy włos, smutny wzrok
i kraina zmarszczek na zmęczonej twarzy;
atrybuty starości
po srebrzystej stronie lustra...

---

Uleciały marzenia
w najdalsze horyzonty,
aż na antypody duszy.

Nie wrócą'
ni z rzeką, co płynie leniwie pośród ulic mego miasta,
ni z tęczą, co okala niebo
z zapomnianych rodzinnych stron.

Marzeń nie ma i nadziei nie ma;
dusza się skarży, dusza się smuci...

Siwy włos, mętny wzrok
i bezzębny uśmiech na pobladłej twarzy;
atrybuty starości
po srebrzystej stronie lustra...


Gliwice 28.06.2021 r.

autor

Berenika57

Napisany: 2021-06-28 Dodano: 2021-07-01 16:17:07

Ten wiersz przeczytano 592 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie