Umierając w twojej krwi...

Smutek uderzy w duszę
Gdy otworzysz komnaty wrota
Nie wchodź tu i nie patrz tam!
Maczałam dłonie we krwi
I spisałam krwią natchniona
Historie na objętość czterech ścian

Nocą budzę wyobraźnię
I oddycham by przestać
Gdy zastaje mnie blady świt
Minęły całe wieki odkąd
Nie ruszając się z miejsca
Wciąż umieram w twojej krwi

„Zamknij oczy i patrz
Zostań odchodząc
Krzycz ciszy nie zabijając..”
Słowa widnieją
Wciąż spoglądają
Głęboko oddychając...

Liżąc ściany
Połykaj słów strumienie
Dawkując delikatnie
A ja za tobą
Odwracając się do ciebie
Pomówię ze zwierciadłem

„Lustereczko powiedz przecie
Lustereczko powiedz mi...
Długo ciało moje będzie
Wciąż umierać w strutej krwi?”

autor

.siostra.nożownik.

Dodano: 2007-03-17 12:14:45

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie