umierałam zawsze nocą

Stello,jestem pod wrażeniem.Czuję poziom.Pozdrawiam
serdecznie.

Piękny.Warto żyć, a umierać dla nikogo chyba nie
warto.

umierałaś nocą by w dzień obudzić się jaskółką
pozdrawiam:)

no weź Ewa...pięknie napisałaś, również fajnego
łikenda:)

Przejmujący, wzruszający wiersz.
Pozdrawiam:))

Bardzo wzruszający wiersz Stello, też tak myślę jak
Skalniaczek. Pozdrawiam bardzo serdecznie

nocą umierać a rankiem budzić się w skowronkach,
umiesz się urządzić.
Pozdrawiam serdecznie

Sama śmierć nie jest zła. Gorsze jest umieranie.
Pozdrawiam

Głowa do góry...
I pozdrowionka od Tomka:)))

Pięknie Stella-Jagoda. Serdecznie Cię pozdrawiam.

Ten zapach szminki, czuję Twój ból serca, czuję to
umieranie łomot serca, cierni ślady.A tak byłaś
szczęśliwa, te bzy pięciolistne są tego wymową."Te
rączki" Cię kochają i potrzebują mnóstwo ciepła.Życie
bywa okrutne.Bądź silna, nadal ubieraj zielone
sukienki i miej szmaragdy w oczach.Jutro jest
tajemnicą, jutro znów zaświeci słońce, jutro piękno
przybędzie na nowo...Pozdrawiam i uśmiech zostawiam
:-)

Stello. Czy bzy są pięciolistne? Chyba,że to jest
poetycka metafora...


Jurek

Stello, piękny tytuł i piękna treść wiersza -
przejmująco-smutna

pozdrawiam :)

piękny ..będę do niego wracać i smakować każde słowo
....
pozdrawiam - miłego dnia :-)

Nie warto umierać dla nikogo i niczego, warto żyć
choćby tylko dla tych dwóch par rączek, pozdrawiam i +
daję za piekny wiersz