Umieram.
Kłamałeś, żebym cierpiała pod twojej
rozpaczy słowami
Nienawidzi mnie ta ziemia, przesiąknięta
moimi łzami
Nad moją głową unoszą się pogrzebanych
prawd dusze
I umieram, choć długo cierpieć nie muszę
Umieram - w wyznaniu mojej słabości
Umieram - na mogiłach umarłych miłości
Moje nadzieje i myśli bezustannie
krwawią
Lecz trujących głosów w mojej głowie nie
zbawią
Tak naprawdę to mój ból nigdy nie zazna
granic
I wszystkie starania były na darmo... i za
nic...
autor
cudownie_zagubiona
Dodano: 2007-04-19 19:57:48
Ten wiersz przeczytano 400 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.