Uniesienie
W swym życiu często czuję uniesienie,
Które do lamusa spycha myśli chore,
Jemu wciąż wtóruje odwieczne marzenie,
By troski i smutki zamknąć do amfory.
By piętnem już nigdy nie były dla losu,
Należy je zepchnąć w przepastne topiele,
Niech zginą na dobre z człowieczego
stosu,
By człek uwolniony mógł znów się
weselić.
Niech smutek nigdy nie dusi nam krtani,
Łza brylantem także niech nie zdobi oka,
Radosnego serca żaden cierń nie rani,
Gdyż wiara w człowieka jest aż tak
głęboka.
Życie wypełnione przez twórcze myślenie,
Widoczny ślad w dziele po sobie zostawi,
Lecz kiedy myśli podła zawłaszczy
sumienie,
Dusza zniewolona będzie wiecznie
krwawić.
Życie w bezczynności dziwnie się
kołysze,
Rok po roku w smutnej monotonii płynie,
Nigdy swoim głosem nie zakłóca ciszy,
W szarej codzienności bezpowrotnie
ginie.
Nie pędź swego życia jak pątnik znużony,
Lecz pokaż, co możesz uczynić dla ludzi,
Na swe proste czyny nie spuszczaj
zasłony,
Czyny proste także mogą aplauz wzbudzić.
Zerwij się do lotu ster mocno weź w
ręce,
Nie łącz się bezmyślnie z życia
ofiarami,
Nie możesz hołdować bezczynnej udręce,
Wzbij się nad marnymi ziemi obszarami.
jarmolstan
Komentarze (11)
praca zdobi człowieka tyle ,że wielu ludzi nie docenia
ludzkiej pracy :( a to jest przykre.od pewnego czasu
leci w niemczech reklama /jestem uczulona na reklamy i
tv/ ale ta jest bardzo bardo mądra i przemyślana
-pokazane jest co bybyło gdyby zabrakło rzemieśników
-giną domy ciuchy samochody -zostaje natura i goły
człek. pozdrawiam bardzo serdecznie ps.poza domem
pracą dzieśmi psami prowadzę dwie grupy samopomocne
nie za pieniądze i nie dla uznania dla ludzi dla
siebie.pozdrawiam serdecznie:)
Moje wiersze to na ogół smutasy, więc z prawdziwą
przyjemnością przeczytałam Twój wiersz...pozdrawiam
cieplutko :)
Młodości, ty nad poziomy wylatuj! Nawet jeżeli to już
tylko młodość ducha.
Skąd ja to znam,skąd - samo życie,a my jeszcze
żyjemy...powodzenia
witaj, wiers znawołujcy do radości z życia, dosyć
umarwiania się, bierz ster w ręke i skieruj go ku
lepszej, jasnej przyszlości.
Bardzo dobry wiersz. pozdrawiam.
.....Zerwij się do lotu ster mocno weź w
ręce.....warto!zawsze warto....:)
Stanisławie twój wiersz wymaga skupienia i refleksji
mądrym słowem zapisane strofy uczą życia...pozdrawiam.
jestem pod wrażeniem...perełka dzisiaj...
każdy kowalem swojego losu jest...
no kochany przeczytałam jednym tchem , super wiersz
.Myslisz podobnie jak ja , swoje opisałam w Odrodzony
z popiołu ,pozdrawiam serdecznie
Oczywiście, że tak! Bardzo ważne "czy", ale ważniejsze
"jak"? Pozdro...