Upadek

Widziałam
Jak wielki człowiek upada,
I zaniemówiała
Gapiłam się na niego.
Nie próbując ratować,
Nie sprawdzając nawet pulsu,
Zastanawiałam się
Czy to już koniec.

Nie chcę tego tłumaczyć, choć dotyczy to dość rozdmuchanej sprawy, w rejonie, w którym mieszkam. Jest mi po prostu przykro, bo byłam światkiem upadku człowieka, który był dla wielu autorytetem; Widziałam ich zawiedzone miny, widziałam jego bezsilność, gdy okazało się, że jest tylko człowiekiem (choć oczekiwano więcej, choć sam chciał więcej dać, może i się przecenił).

autor

n!ew!dz!alna

Dodano: 2006-11-07 19:16:08

Ten wiersz przeczytano 396 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie