Upadek...

Dla tych ,,przyjaciół", którzy są kiedy maja potrzebę...

I znów bolesny upadek,
znów przegrana walka z losem.
Nie miałam na kim się wesprzeć...
Straciłam równowagę...
,,Poradzę sobie sama."
Przecież to nic takiego...
Czekałam w mroku na Ciebie...
Z nadzieją, że nie bierzesz moich słów poważnie,
z nadzieją, że jednak przyjdziesz..
Nadaremnie czekałam...
W ciemności się potykam
o własne nogi...
upadam raniąc się boleśnie
i znów wstaje...
Ile jeszcze tak wytrzymam?
Ile razy uda mi się jeszcze wstać?
Kiedy nie będę miała już na to siły...?

autor

Lavi

Dodano: 2006-09-15 14:40:07

Ten wiersz przeczytano 420 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie