Upiór
Pyłek zawirował
Zniewolił wzrok
Zdeprawował umysł
Zabrał wolny egoizm
Zmieniono panele na deski
Sęk w tym, że pyłek w pamięci tkwił
Deski pomalowano farbą
Pyłek w sumienie się wbił
Zakotwiczył żalem
Tęsknotę poczuł
Nieobecność ujawniając
Żyje dziś zaniechaniem
Nie ocaliłem siebie
a tak wiele ratowałem.
autor
KingaL.
Dodano: 2023-01-26 03:01:02
Ten wiersz przeczytano 818 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Bardzo, bardzo na Tak,
pozdrawiam serdecznie:)
Super porównanie. (czasem taki pyłek daje w kość)