uratowana...

A byłam juz na skraju wyczerpania,dziekuje misiu:*

Zawsze się widzi światełko w tunelu,
Mała iskierke nadzieii,
Czyli nie wszystko zostało stracone
I mozna jeszcze cos uratowac.

Ponoc tonący brzytwy sie chwyta,
Ja tonełam i nawet ostrza nie było,
Jednak spadając na samo dno
Widziałam usmiech złotej rybki.

I nie wątpiąc w rychłe szczęscie
czekałąm cierpliwie.
A każdą chwile nazwałam imieniem,
Ta jest Tęsknota a tamta Łez smakiem.

Cierpiałam wewnętrznie długo,
Może za długo,
Utraciwszy małe światełko
Byłam gotowa na smierć.

Wtedy poczułam dotyk dłoni,
Uratował mnie
Wyciagając z samego dna otchłani,
Powiedział,że mnie kocha,a potem było już tylko lepiej...

autor

gretsienek

Napisany: 2005-08-16 Dodano: 2005-08-16 18:20:02

Ten wiersz przeczytano 413 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie