Utomlonnyje Sołncem

Świetny wiersz - nie kazdy zrozumie.
"(...)Powiedz, ile razy
tak zmienialiśmy skórę, aby dopasować
siebie do oczekiwań, zewnętrznych wymagań,
brzmienia małych zagadek. (...)"

wiersz ma klimat wspomnień odnosi się do ciekawych
symboli przemijań, do mnie akurat przemawia... nawet
bardzo.

Ten podoba mi się wyjątkowo, nietuzinkowe, bardzo
spójne skojarzenia. Najbardziej wziął mnie ten
fragment: "Skóra nam zeszła z pleców. Powiedz, ile
razy
tak zmienialiśmy skórę, aby dopasować
siebie do oczekiwań, zewnętrznych wymagań," i puenta.
Takie ujęcie tematu jest bardzo plastyczne i oprócz
suchej refleksji działa na wyobraźnię, niemal
ilustruje treść.

Swietny wiersz. + i pozdr.

wspomnienia? przestroga?
refleksja nad życiem
pozdrawiam
/IK

a ja mam tylko taką refleksje:
całe szczęście, że nie możemy być kijankami całe
życie,
każde stadium niesie niesamowitą ilość nowych przeżyć,

które nas wyniszczają i wzbogacają, odnoszę wrażenie
,
żeby po to się żyje, żeby w końcu umrzeć mądrym.

Wiersz bardzo ciekawy. Mam jedynie jedno zastrzeżenie.
W transliteracji powinno być "Utamlionnyje". W języku
rosyjskim o przed sylabą akcentowaną wymawiamy jak
polskie a, tak zawane "akanie" oraz po l w języku
rosyjskim jest "ё", co czytamy jak polske jo lub
io. To moja skromna sugestia. A czy autor zmieni to
już jego sprawa.

Nie wiem czym zajmuje się pan agacior, ale jestem
trochę zaskoczona jego uwagami. Wiersz niesie jasny
przekaz. A ostatnia zwrotka jest szczególnie wymowna i
jest uwieńczeniem zamysłu autora. Jedynie żal, że nie
możemy być kijankami całe życie, ale to już taka kolej
rzeczy. Pozdrawiam cieplutko

Janusz ma rację! Jest pan, panie komnen rzemieślnikiem
i to nie do końca dobrym. Ostatni wers „I tylko
to, co za nami, nas nie ominie” gubi ukochaną
średniówkę. Treść z błędami: dzieci spalone –
raczej opalone, wyrosłaś kijanko – raczej z
kijanki coś wyrasta, a te wyrwane skrzydełka czy
strzępki martwej skóry to zupełna dziecinada.
Rozumiem, że to przez komnenowską dystrakcję. I
jeszcze jedno: nie potrafi pan przyjąć do wiadomości,
że nie każdy musi zachłystywać się pańskim stylem
pisania wierszy. Jeżeli ktoś zwraca panu uwagę, że nie
rozumie wiersza to nie powód, aby go obrażać. Z
szacunkiem wzajemnym będzie przyjemniej.

Nie gniewaj się, ale technikę opanowaną masz do tego
stopnia, że zapominasz o treści. Ileż wierszy słabych
technicznie jest lepszych na beju... Pozdrawiam + :)

Nu,wot smatri - iz biezdomnoj nadieżdy wyrasła
nastajaszczaja ljaguszka, i szto,zdies priszoł
swiaszczennik, niet kniaź - pacieławat`niewoljeł?

w takim razie zrobię edita. postaram się pominąć te
wielokropki. jednak nie wiem jak z wersyfikacją
jak widać dopiero tu zaczynam, więc każda opinia
tudzież słowa krytyki będą mile widziane.
pozdrawiam.

Trochę będę bronił Henia bo sam lubie jak ktoś mi
patrzy w oczy a nie mówi do kogoś za mną.Pamiętaj że
są ludzie którzy prostą zwykłą a nawet banalną poezję
czytają bo jest im potrzebna.Twoja jest też ważna, ma
swoich czytelników i chwała tobie i im też.Ja twoich
wierszy oceniał nie będę, przyznaję sie jesteś z innej
półki.Ale cenię każdą i twoją poezję też.Pozdrawiam.

p. valeriavontupeck - to nie jest powtórzenie :) , w
ten sposób wygrywam wieloznaczność: "Lata spalone
słońcem jak dzieci " --"Dzieci spalone słońcem lata".
Podobnie jest z wyrazem "skóra" - to motyw prawie
przewodni.

wiersz wymowny i cudowny, ale masz powtórzenia ze
słowem"spalone" i "dzieci". dziękuję za poprawki do
mojego, ciężko mi się pozbyć tej drugiej, bo chodziło
mi też o wulgaryzmy. pozdrawiam ciepło :):):)