Utopia
Ten wiersz napisałam dawno temu, kiedy nie myślałam jeszcze, że napiszę coś więcej :) Niedawno go znalazłam w starych szpargałach...
Tam, gdzie się słońce łączy z
horyzontem,
jest coś, co moją uwagę przykuwa,
serce ucieka ciągle w tamtą stronę,
bo ono głupie nadal czegoś szuka.
W imaginacji rodzą się obrazy
krainy mlekiem i miodem płynącej,
gdzie żyją ludzie wspaniali, bez skazy,
a wszystko wokół jest zachwycające.
Tam nie ma kłótni, sporów, nienawiści,
wszyscy są zdrowi, zawsze uśmiechnięci.
Czyżbym poczuła nagłe tchnienie śmierci?
Wciąż jeszcze żyję, ale licho nie śpi…
autor
fatamorgana7
Dodano: 2018-03-10 12:24:23
Ten wiersz przeczytano 3857 razy
Oddanych głosów: 91
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (111)
Nie można zrezygnować z marzeń i stracić wiary w
człowieka...
Bardzo ciekawa refleksja
Pozdrawiam Małgosiu najserdeczniej:-)
Faktycznie utopia.
Miłego dnia :)
Ładna melancholia i podoba się bardzo:)pozdrawiam
cieplutko:)
Ładnie;))pozdrawiam
To nie Utopia, tylko Arkadia :-) Pozdrawiam
Ładna melancholia rozbudzająca wyobraźnię czytelnika.
Pozdrawiam:)
Marek