Utracony raj

Też zadaję sobie to pytanie.
Wierzę, że nigdy duchowo nas
nie opuściły. Pozdrawiam serdecznie
Zygmuncie i miłego dnia życzę.

Wzruszający . Pozdrawiam

Podobnie jak moja młodość a nawet i dzieciństwo.
Dobranoc

Też często myslę o mamie i łapię się na tym,że
chciałabym jeszcze o wiele spraw Ją
zapytać...zapominam,że juz Jej nie ma.Pocieszam sie
tylko nadzieją zmartwychwastania.Podoba mi się Twój
wiersz.Plusik:)

Piękna i wzruszająca miniaturka tęsknotą pisana.
Pozdrawiam.

wielka tęsknota za utraconym...duzy plus

Nie potrafię komentować. +

udana ale bardzo smutna miniaturka:(

Piękny ,bardzo smutny wiersz.Mama na pewno jest blisko
Ciebie i czuwa.Zawsze
miej ją w sercu to pomaga.Pozdrawiam cieplutko.

widzę że poprawiłeś i pięknie Ci to wyszło...wiersz
wzrusza...dziękuję za Twoja słowa pozdrawiam cieplo

Zbłądziłeś, ludzka sprawa, mama jest , powiem więcej
nawet czeka, pozdrawiam.

Za Twój wiersz daję +!
29. 10. 2008r. godzina 13.05

Cisza rozkołysała niewidzialny dzwon czasu
Który zatrzymał się spokojnie na godzinie 13,05
Ból skomli żałośnie w czterech ścianach pokoju
Nasze ręce to za mało aby zatrzymać tu życie

Słowa stały się jakieś bezradne i nieme
Uwięzione w gardle na łańcuchu ciszy
Ciepłem gasnącego matczynego życia
Szukam pośpiesznie mojego serca


Teraz jest już po wszystkim Mamo
Po długim życiu i dobrotliwej śmierci
Twoje otwarte oczy patrzą w sufit
Martwe ręce cierpliwe w bezruchu


Śmierć pokazuje szarość i czerń
Swoje zaborcze kolory tęsknoty
Zostaje ze mną smutna refleksja
Przytulam się cicho do wspomnień

Piękna tęsknota,wzruszająca

smutny wiersz ...pozdrawiam

potrzeba ciepła, które domem jest podyktowała nastrój
i treść wiersza Tęsknota to wielka +