***W ażurowym welonie
Nie pytam o jutro, w poezji zatopiona
po barwnych słowach, oto cała ona
na strunach życia zabrakło jej czucia
oddechu na palcach by zatańczyć walca
strumieniem z nienacka nadchodzi zima
nie pyta o ciebie lecz tylko zapomina
w ażurowym welonie jej myśli utkwione
jak krople rosy zielenią zroszone
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.