* (w szpitalu jest ciepło...)

I

Tym ludziom, którzy usiłowali popełnić samobójstwo,
nikt nie podał w porę pomocnej ręki. W tym szpitalu
istnieje szansa na wyjście z dołka. Świetny wiersz
Marto.

Zajrzałam jeszcze. O czym będzie jutro? Bardzo czekam
na następny wiersz. Pozdrawiam :)

dobry wiersz, tak napisany, że czytając zdaje się że
tam jestem - całe to otoczenie i emocje - można
poczuć.

Opisujesz to, co dla wielu jest niepojęte...okna,
kraty...
choć leczenie szałem wymaga radykalnych kroków...
pozdrawiam cieplutko, pa

ratowanie samego siebie przed nałogiem wymaga siły,
wiersz porusza,,,pozdrawiam:)

Marteczko około 8 m-cy swojego marnego życia
spędziłem w szpitalach, pamiętam jak któregoś
poranka wychodzę na korytarz, na którym leżało na
noszach osiem ciał, zmarłych w nocy chorych.
Uciekłem do sali, trzęsłem się cały, po chwili
nie było już nikogo. Kompletna psychiczna trauma
wszystkich którzy to widzieli.
Miłego dnia Marto.

bardzo obrazowo... aż się serce zaciska

Życiowy wiersz, okraszony smutkiem, pozdrawiam :)

Świetny wiersz! Bardzo smutne strofy. Myślę, że M.N.
ma tu dużo racji.
Pozdrawiam serdecznie :)

Życiowy pełen refleksji przekaz skłaniający czytelnika
do przemyśleń nad wartościami naszego życia.
Pozdrawiam Marto.
Marek

Kiedy słabość bierze górę nad rozsądkiem tylko
izolacja może wyrwać z takiego stanu... pozdrawiam

Akurat takie stany nie są mi obce
Mnie i Twoją peelkę łączy więcej niż myślisz
Gratuluję znakomitego wiersza :-)

Mocny przekaz pozdrawiam

Nie wiedziałam, że tak to wyjdzie. Mój wiersz /chyba
dwa powyżej/ jest w takim razie dla Ciebie.
Bardzo mnie zabolałaś.