Wagoniki
W powijakach jak niemowlę.
Życie czasem toczy się.
Pytasz siebie - co jest dobre?
Rozważania – co jest źle ?
Mkną pytania jak codzienność.
Ścieżka faktów pozostaje.
Ciągnie los swe wagoniki,
mija drogi i rozstaje.
Dodano: 2015-08-21 20:24:28
Ten wiersz przeczytano 554 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
każdy z nas ma swój wagonik bardzo dobry wiersz
pozdrawiam:)))
mkną coraz szybciej wagoniki a czasem ciężkie
wagony...bardzo dobry refleksyjny przekaz:-)
pozdrawiam
To prawda,że wciąż zadajemy sobie
różne pytania,dokonujemy różnych wyborów,dobry życiowy
wiersz,
fajne porównanie.
Pozdrawiam Marysiu serdecznie:)
Ładny, ciekawy wiersz. Pozdrawiam
Ładnie, z dobrym porównaniem.
Mknie zycie, jak codziennosc, ech... a my,ciagle
pytamy i prosimy,wolniej troszke,...
Pozdrawiam cieplo.:)
refleksja codzienności życia
pozdrawiam
Fajna życiowa refleksja:)
Pozdrawiam:)
coraz szybciej gna, a czy to coś da?
Pozdrawiam serdecznie
Fajny :)
Wagoniki życia, ładny pomysł. Pozdrawiam:-)
los się bardzo wszystko spieszy....czasu niezmiernie
ubywa....co się pierwsze nam rozleci...wagon czy
lokomotywa
Super ...
+ Pozdrawiam (:-)}
Witaj Mario:-) wiersz rytmiczny i refleksyjny, tak
wygląda właśnie nasza codzienność. Pozdrawiam Cię i
miłego wieczoru życzę:-)