WALIZKA
pochowałam do walizki
moje wiersze
te pełne łez i uśmiechu
te o czymś i o niczym
rozkochanych było najwięcej
pochowałam do walizki
wspomnienia
o dobrych i złych ludziach
o tęsknocie za człowiekiem
o sobie tak innej wtedy
jestem gotowa do drogi
tylko jakoś
nie potrafię zamknąć drzwi
za sobą
autor
ZOLEANDER
Dodano: 2014-10-23 10:46:59
Ten wiersz przeczytano 1105 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
ładny melancholia, to prawda że trudno jest zamknąć
przeszłość za sobą. Pozdrawiam cieplutko.
a w jaką Ty podróż się wybierasz skoro nie jesteś
całkowicie spakowana, poczekaj jeszcze Jolu:):)
Nie zamykaj drzwi i pisz.Piękna melancholia.Pozdrawiam
serdecznie:)
Dobrze,że chowasz do walizek bo kiedyś z uśmiechem
wspomnisz te cudowne chwile które pozostawiły tyle w
Twym sercu śladów.Pozdrawiam serdecznie.
Bardzo życiowy, szczery i refleksyjny wiersz...
walizka pełna PRZEŻYĆ I WSPOMNIEŃ
POMYSŁOWE STROFY
miłej nocki
Świetny wiersz!
No niestety te drzwi najtrudniej zamknąć za sobą...
Pozdrawiam serdecznie:)
Ciekawy wiersz w nastroju melancholii z nutka
refleksji
z pozdrowieniem
niekiedy wystarczy otworzyć okno, reszty dokona
przeciąg :)
Czy musisz zamykać idź śmiało radośnie. Niech Cię
otula tylko ciepło pięknych wspomnień.
Pisz, nawet w podróży, bo lubię Cię czytać.
Pozdr.
potrzebujesz dobrego ślusarza...piękna melancholia:)
miłego dzionka
http://www.youtube.com/watch?v=tfnBxbDz77U
Walizkę, tam czy gdzie indziej, zawsze można
rozpakować - ważne, że najważniejsze "rzeczy" już w
niej:)
Pozdrawiam!
No właśnie, to jest najtrudniejsze zamknąć drzwi.
Miłego Jolu
Jeden rozdział życia kończy się a drugi zaczyna. To
tak jak z kochaniem; kocha się raz, potem drugi i
trzeci, i znów. Pozdrawiam cię Jolu :)