Walka

Rodzi się żal.

Powoli wyciąga do niej małe,

ale chwytne rączki.

Spogląda przebiegłymi oczkami,

błaga by poświęciła mu uwagę.

Podstępem zagarnia każdą myśl dla siebie,

a jednak wciąż mu mało.

Przelewa w nią całego siebie,

nie liczy się z jej zdaniem,

rani, nie widząc w tym nic złego.

Ona walczy z dzieckiem,

które karmiąc się jej bólem rośnie w siłę.

Nie podda się mu, nie chce,

trzyma mocno tarczę z miłości...

A wtedy on zadaje ostatni cios,

przed którym ona już się nie uchroni...

autor

czarna_

Napisany: 2008-03-10 Dodano: 2008-03-10 22:17:39

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie