wariacje

I czuję to. nieznano-znane ściskanie w żołądku, subtelne przypominanie.
I jakby ktoś wciąż nieustannie pocierał rozgrzaną ręką po moim ciele.
tak spragnione jest dotyku
I żyję przeszłą namiętnością, patrząc w puste ściany
i latam i upadam, tak zawrotne są myśli
nie pojęłam dotąd jak potężnie można odczuwać
jak długo
jest się w stanie huśtać, na huśtawce życia...


i nie rozumiem tak wiele
samo tworzenia sie dziwacznych kształtów, nieokrzesanej muzyki
odtrącających obrazów.
nie rozumiem także okrutnych słów złego ducha
i migotania dnia o wczesnej porze
i czasowego blasku
i nagłej ciemności.
i chwili, gdy wówczas niespodziewanie spojrzałam, ugrzęzłam
i nie chcę sie wydostać


jaka część mózgu, linek, komórek kreuje tę świeżość w teraźniejszości
buduje latające machiny wyobraźni
i ludzkie więzi

i niepewność

ktoś wciąż strasznie boleśnie ściska ten biedny żołądek!
czemu tęsknota musi się wciąż upominać, wciąż dramatycznie powtarzać te same, błagalne prośby

o pocałunek, spojrzenie, niewielki moment, malutką odrobinę


bo tak strasznie, strasznie okrutnie jest tęsknić całym sobą
ciałem i umysłem
grzeszyć myślą
i szukać we wspomnieniu ukojenia

tak strasznie się tęskni...

do Niego...

autor

ona_dt

Napisany: 2006-07-28 Dodano: 2008-09-25 19:39:15

Ten wiersz przeczytano 385 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie