wątpliwy ideał

Na zwojach moich myśli sen mi się wyśnił
Przez kanały słuchowe wszedł w moją głowę
I powoli zaczęła się zabawa dla kogoś ciekawa
Jeszcze nie wiedziałam nawet się nie spodziewałam
Że przez zdania zaklęciem poprzeplatane sobą zostanę
Nie uległam fałszem podszytym zdaniom które kłamią
Wpierając mi że to jaka jestem jest złe
To gdzie mieszkam co robie to zła cicha odpowiedź
I choć mówiłeś że jestem jedyna to moja była wina
Że dałam ci przyzwolenie na w mój świat wkroczenie

Poznałam siebie przez ciebie
A raczej doceniłam to co miałam a tak się tego bałam
Bałam się powiedzieć sobie że choć świat mój stoi na głowie
To tak wspaniale zatapiać się w jego wątpliwym ideale
Teraz chciałabym jednego byś zniknął jak coś magicznego
Co tylko w mej głowie się zdarzyło lub mi się przyśniło

autor

Bieniek

Napisany: 2008-01-04 Dodano: 2008-01-04 14:08:55

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie