Wciąż naprzód
Myśląc wciąż nad życiem naszym
ciągle brniemy w ślepy kres
wierząc w jakieś bzdurne wróżby
uważamy jak iść w przód
Lecz czy na tym to polega
nasz egzystencjalny los?
Ciągle gnamy młodzi starzy
zaślepieni tym co jest
a czy któryś zauważy
co jest prawdą
gdzie w tym sens?
autor
A-t-k-a
Dodano: 2006-05-17 09:56:13
Ten wiersz przeczytano 570 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.