Wczesne przygody z Bejem cz. 1

Postanowiłem przybliżyć wszystkim twórcom moje wcześniejsze dokonania w skondensowanej formie...

Razu pewnego przed niebiańską bramą
spotkał się Jankowski ze zwykłym Kowalskim.
Jeden wystrojony w szaty ornatowe,
drugi w przybrudzonym ubraniu murarskim.

Jeden życie całe dla Boga poświęcił,
drugi na budowie często go przeklinał.
Jeden wino mszalne co niedziela święcił,
drugi w te niedziele zastosował klina.

Kiedy strażnik bramy zbliżył się do obu
i wyciągnął listę obecności w niebie
zdziwił się Jankowski gdy zabrzmiały słowa:
"Wchodzi pan Kowalski zamiast księże Ciebie"

Aż się zarumienił słynny ksiądz Jankowski...
Począł prawić swoje płomienne kazania.
"Przecież panu Bogu poświęciłem życie,
wypełniałem pilnie Jego przykazania.

A ten tu - robotnik, cóż dobrego zdziałał?
Nigdy go w kościele nawet nie widziałem.
Popatrz święty Piotrze i zmień szybko zdanie.
Nigdy na ofiarę nic nie otrzymałem".

A Kowalski tylko spuścił nisko głowę.
Powiedział: "Przepraszam ale szczerze sądzę,
że mój mały synek miał uciechę z ciastek,
które tata kupił za owe pieniądze".

Tylko się uśmiechnął Piotr i wypowiedział:
"Stosujesz w kościele kanty i przekręty.
Bliższy Bogu bowiem jest skruszony grzesznik
niż twego pokroju pełen pychy święty"...


------------------------------------------- ----------------


"Ksząsz bżmi w czcinie w szebszeszynie
Sząsza szydła z dżu
Aczmiel w puszczy tusz pszy pszczynie
Straszny szczyna szum.
Monż grzegrzółki w chaszczach czeszy
W kszakach dżemie krzyk
A w tżemesznie straszy jeszcze
Wyczesz oczu szyg."

********************************

Ciężka jest widać rola poety
gdy błędów wkrada się horda.
Aby powyższy tekst był poprawny
skorzystaj Bejowcu z Worda



"Chrząszcz brzmi w trzcinie w Szczebrzeszynie
Strząsa skrzydła z dżdżu
A trzmiel w puszczy tuż przy Pszczynie
Straszny wszczyna szum.
Mąż gżegżółki w haszczach trzeszczy
W krzakach drzemie kszyk
A w Trzemesznie straszy jeszcze
Wytrzeszcz oczu strzyg".


*****************************

Więc na cholerę nauka języka
obcego, mówiąc skromnie,
gdy język polski, polska klasyka
brzmi w ustach naszych tak nieudolnie.


------------------------------------------- ---------------


Jak okiem sięgnąć to wierszy mania -
Epitet, frazy i porównania -
Są wciąż obecne w utworów treści.
To juz powoli aż się nie mieści.
Epilog, prolog - koniec, początek
Miłosny często wpleciony wątek.
Tu porównanie, tam paralaksa
Wieszczę już szybki koniec. Basta!
Ówczesne bowiem wiersze powinny
Jak mała małpka w sposób tak zwinny,
Nie wciąż zatajać prawdy ukryte
A delektować się ich odczytem.
Zatem w tym wierszu złodziejem byłem
Analogicznie - skarb tu ukryłem.
Widoczny dla mnie, dla innych wcale,
Stosuj więc proszę tę oto skalę:
Zacznij litery czytać wciąż pierwsze
Energią kipiąc. To zwiemy wierszem!

autor

?uest

Dodano: 2008-02-24 22:26:09

Ten wiersz przeczytano 808 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie