Wczorajsze wspomnienia

Dedykuje ten wiersz pewnej dziewczynie poznanej w wakacje 2004

Piękny dzień w kolorach zła
nie jest już na prawdę nic wart.
Nic nie poradzisz na swoje łzy.
Musisz już z tąd iść.

Musisz iść tak daleko, jak najdalej,
aby nikt na świecie nie mógł Cię znaleźć.
Uciekasz od wspomnień
poranny autobus nie pachnie jak dawniej.
Stoisz w przedpokokju
i zastanawiasz się kiedy lustro spadnie.
Czekasz na ukojenie
nim ta myśl Cię dopadnie.
Bierzesz coś na uspokojenie
i siedzisz przy ósmej kawie.

Zastanawiasz się czy czeka,
czy przyjedzie tu kiedyś,
czy Cię kocha z daleka
tylko boi się o tym powiedzieć.

Szkoda słów by opisać to co czujesz
wspominasz dawne czasy.
Mówisz jej, że wspaniale całuje,
ale nie masz już żadnej szansy.

Najmniejszej szansy nie masz u niej.
Już nigdy nie zapomnij o tym.
Nie próbuj zrozumieć,
gdy ten ból Cię męczy nad ranem.

Nad ranem i wieczorem
nie pozwala mi zasnąć.
Czuwam tu przed telewizorem,
a nadzieja nie może zgasnąć.

Więcej moich wierszy znajdziecie na http://MKR.gaa.pl

autor

Mike

Napisany: 2005-01-20 Dodano: 2005-03-21 10:56:04

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie