We dwoje
Razem wiele
dróg zdeptali
wiele szczęścia
też przy tym zaznali
wiele było trudów
zmagań i radości
bólu wzruszeń
ale i błogości
wiele wsparcia
czułych nocy
tkliwych ranków
gdy po rosie
stąpali boso
jak para kochanków
wieczorem i o poranku
zawsze razem we dwoje
ciągną trudów życia znoje
autor
tala21
Dodano: 2009-03-12 20:34:41
Ten wiersz przeczytano 525 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
poprzez taka ciagosc wiesz ma tempo czyta sie jednym
tchem...ty napisalas ty nie zmieniaj:)
A mi podoba się ta ciągłość ;)
Z podziałem na zwrotki wiersz by wiele zyskał.
Pozdrawiam cieplutko.