We mgle
Dziś niebo w złym humorze
na ziemię patrzeć nie może
ze złości mgłę na nią zsyła
wielka jest jego siła
Przepraszam was niebiosy
jam człek biedny i bosy
jestem zagubiony ubogi
nie mogę znaleźć swej drogi
Panie mój w niebie
wskaż mi drogę do Ciebie
Podaj swą ojcowską dłoń
niech przejdę tą mglistą toń
jak żebrak stoję we mgle
szukając dłoni Twej
Na prostą ścieżkę wyprowadź
będę do śmierci dziękować
słyszę w moim śnie
głos który woła mnie
Chwyć mnie za rękę...
Komentarze (40)
przeczytałam kilka wierszy twoich i mają w sobie
lekkość .. czyli miło , fajne i płynnie się czyta ...
Anioł cię przez nie niesie
Proście a otrzymacie.
Wiersz - modlitwa, bardzo ładny sabo. Pozdrawiam-:)
Dziękuję Wam kochani
Modlitwa i refleksja - tak odebrałam powyższy teks.
piękny wiersz-pozdrawiam serdecznie
Tak, wiersz prowokuje do przemyśleń!
Pozdrawiam serdecznie:)
Piękny wiersz, aż łza sama się w oku kręci. Ileż to
ludzi, błądzi we mgle. Aż serce się kroi, kiedy
ulicami idę. Najlepiej, to wciąż kroczyć przetartym
szlakiem, by nie zbłądzić. Ale, każdy ma prawo szukać
własnej ścieżki życia, wtedy też sam jest za nią
odpowiedzialny. Wiersz, nie tylko piękny, ale i
refleksyjny. Skłania do głębokich przemyśleń. Dziękuję
i pozdrawiam
Potrzebujemy poczucia wsparcia. O to często się
modlimy. Pozdrawiam.:)
pierwsza zwrotka b. dobra wprowadza
tytuł w akcję refleksji poetyckiej
bardzo piękna osobista modlitwa
i silna wiara w moc Bożą
serdecznie pozdrawiam
tak pragniemy tej dłoni która przeprowadzi nas przez
nocy mrok ...doda siły i otuchy ...piękny wiersz -
pozdrawiam:-)
Saba dzięki i pozdrawiam Kuba
Do modlitwy się nie wtrącam, ale nie pasuje mi tu
pierwsza zwrotka(pozbyłby się jej).Pozdrawiam Sabo
piekny wiersz-pozdrawiam
piekny wiersz-pozdrawiam