Weltschmerz
Zmatowiał nam przepiękny Świat.
Zszarzał i zgasł tak nagle i cicho.
Zatrzymał się jak wskazówki zegara.
Szkoda, że one się nie cofają.
Gimnazja powinny mieć szkoły rodzenia
A galerie przestać sprzedawać dżinsy.
Licea niech pomyślą nad żłobkami.
Antybiotyki i tak już zawodzą
przez zdrowych nadgorliwców.
Powodzenia, zmutowany, chorobotwórczy
wirusie!
Obrączka stała się kawałkiem metalu.
Czasem już nawet niechowana do kieszeni
Nie wzbudza większych podejrzeń.
Mijając dziewczynkę i pana w sklepie
Nie wiadomo , czy to rodzic, dziadek,
wujek,
Tata, chłopak, mąż czy sponsor
Strach obecnie oglądać wiadomości:
Zgwałcono, zamordowano, znaleziono,
Podwyżki dla rachunków, cięcia dla
wypłat.
Zmatowiał nam przepiękny Świat.
Zszarzał i zgasł tak nagle i cicho.
Zatrzymał się jak wskazówki zegara.
Quo vadis Świecie? Bo ja wysiadam.
Komentarze (4)
Zmienił się świat waz z nim społeczeństwo, obyczaje,
szokuje nas wiele spraw, ale przed "nowym" światem
nie uciekniemy, dobry, refleksyjny wiersz, pozdrawiam
Wszystkie przemyślenia są godne uwagi ,ale to chyba
nie jest wynikiem zatrzymania się świata, tylko
nadmerniej prędkości - powiedziałabym.
to porównanie"zatrzymał się jak wskazówki
zegara",nie do końca pasuje, ale daję plusa za
przemyślenia , chociaż wiersz nie jest wolny od
różnych błędów.
ciekawe rozmyślania i refleksje, warto przeczytać...
na całe szczęście nie jest aż tak tragicznie, na
początek zdjąć z oczu ciemne okulary, rozejrzeć się,
uśmiechnąć, od razu zrobi się bardziej kolorowo :-)