Werble nadziei

kiedyś Urszulko musi się to skończyć

Najkuś wszyscy jesteśmy realistami, ale nie wolno nam
tracić nadziei...to jedyne co nam pozostało, aby nie
zwariować...pozdrawiam cieplutko i ślę serdeczności
:):*

Chociaż jestem realistką to nie mam nadziei na lepsze
jutro...pandemia podcina nam wszystkim skrzydła...oby
wiosna coś zmieniła i przyniosła swieży powiew
optymizmu...miłego dnia Ulu.

KlinikoZmysłów masz rację, że potrzeba jest dużo
pozytywnej energii...łączmy się w niej i przekazujmy
nawzajem :) ślę serdeczności i pozdrawiam cieplutko
:))

Rozalio tu się z Tobą zgadzam, że sonet ma tak jakby
podwójne dno, ale nie wiele osób skłania się do jego
analizy i refleksji...:) Dziękuję i pozdrawiam
cieplutko :)

Iguś dziękuję :) i pozdrawiam cieplutko :)

Elenko hhaha...Twoje słowo pasuje idealnie :)))))....
(P.S. co do spotkania...wszystko w swoim czasie
kochana, bo co nagle to po diable...zobaczymy jak się
sytuacja rozwinie...póki co proponuję rozwagę i
cierpliwość...ślę serdeczności i uściski :)):*

Niebanalny sonet, który w sumie cały jest refleksją...
ciekawą.
Pozdrawiam serdecznie i miłego dnia życzę:)

Ładnie oprawiłaś temat last year. Świeża wiosna
niestety, będzie dalej skażona. Szykujmy się na 3ci
lockdown. I zbierajmy wibracje by zaszczepić się tylko
i wyłącznie pozytywną energią :)

Wiem czym zastąpić wyraz "panowie" :)))) "Uje" tam
wyraźnie pasuje. :))))

Pozdrawiam Ulu :)

PS. Zaplanować spotkanie trzeba latem, wtedy nie ma
grypy. :)

Ciągła niepewność jutra, a aura nie nastraja
pozytywnie. Grunt, to mieć nadzieję i mimo wszystko
przetrwać.
Serdecznie pozdrawiam Uleńko.

jastrzu :))) hahaha...brawo za prawie sonecik :))
Jesteś the best! :D Buźka!

Szakalu dziękuję, za komentarz :))
Isanko, fatamorgano, Regiel :)) Dziękuję ślicznie
Pozdrawiam cieplutko i również życzę miłego wieczorku
:))

Dziękuję miłym gościom za poczytanie i pozytywne
komentarze pozdrawiam cieplutko :
Jagódko, Waldi, Jote, Sotku, Promyczku, matbush,
GrzelaB, sisy :))) ślę serdeczności :))

Rozmarzony wiersz o wiośnie w przyrodzie i nadziei, że
kiedyś zakwitnie wiosną także szare codzienne życie.
Udanego wieczoru Jovisko.

Wiersz piękny, ale czarno to widzę. To znaczy z
perspektywy nadejścia wiosny się cieszę, ale reszta,
kto wie...
Pozdrawiam serdecznie :)

Optymistycznie z nutką nadziei.
Ja też tęsknię za normalnością.
Pozdrawiam serdecznie

Nie odpuszczą tak szybko i łatwo
Jak się skapną że koronaściema nie wypaliła
Wymyślą nową ściemę
Aż zaprowadzą komunizm i zniewolenie
Na koronaściemie niezłą kasę robią