Weź mnie, jak lubisz zabijać

Krótkie podsumowanie świata,
Nie wymaga wielu słów,
To przecież tylko smutna plama,
Jak zepsute drzewo czarnych bzów...
Następny wypadek na autostradzie,
Trzy osoby nas pożegnały,
Już nigdy oczu nie otworzą,
A całe życie przed sobą miały.
W Azji kolejne burzliwe tsunami,
Zabiło tysiące niewinnych dusz,
Bez litości wszystko zniszczyło,
Został ból i nieistotny ofiar kurz.
I tutaj tak niedaleko!
Koło ciemnego dworca Wrocławia,
Bezdomne dzieciaki ze strzykawkami,
"Bo jesteś nikim" wmawiała im matka.
A ja tu siedzę w ciepłym domu,
Otoczona bliskimi, z pewną przyszłością.
Czemu nie mogę innym tego dać?
Podzielić się z nimi kropli radością?
Tyle aniołków, malych duszyczek,
Codziennie wieczorem modli się do Boga,
Aby już było dobrze, aby nie płakali,
Aby już ich nie dosięgała bezwzględna trwoga.
Czemu niewinni bezbronni ludzie,
Odchodzą od nas przez błędy świata?
Czemu oni za wszystko płacą?
Czemu nie dożyją kolejnego lata?
Już chyba w Ciebie przestałam wierzyć,
Bo nieustannie mnie Boże zawodzisz,
A kiedy próbuję Ci coś powiedzieć,
Odwracasz się tyłem, po prostu odchodzisz...
Boże do cholery już ich nie zabijaj!
Proszę Cię abym następnym razem,
Zamiast niewinnych małych aniołków,
To ja stanęła przed śmierci ołtarzem...

autor

iskierka_nadziei

Napisany: 2005-10-20 Dodano: 2005-10-20 20:48:43

Ten wiersz przeczytano 658 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie