Wiadukt koloru...
Ty masz w dłoni wszystko
rozpromieniasz cały kraj
bo to życie jest kopciuszkiem
który wybiera każdego z nas
gdy z nieba kapie deszcz
Twój parasol mowa serca
umocnione wiara werwą
i posłanie czysta biel
ona zawsze jest jak zegar
budzi życie werwą znojem
kwiaty na oknie woda w nich
to jest podróż oczko dola
w nich to tęcza i kolory
i wybierasz tak jak życie narysuje
czerwień miłość ścieli życie
wiadukt pociąg zarys szycie...
autor
kryst...
Dodano: 2020-02-22 10:06:40
Ten wiersz przeczytano 1092 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (41)
Czytanie tego, co się napisze przed publikacją jest
cenną radą. Choć mam też wrażenie, że tekst jest
zawoalowabą prowokacją, ironią, satyrą wręcz na
niejedną pisaninę od rzeczy. Jeśli tak, to brawa.
Re:Anna
Teza, że jest tu tok myślenia, jest ryzykowna. "Życie
jest Kopciuszkiem" to dowód na tok - (słowo)tok. Mam
wrażenie, że to chałupniczo skonstruowany kod
przemówień, z którego słowa wybrano z nieodpowiednich
kratek.
;)
Grusana,
To jak się zorientujesz , daj mi cynk.
I ja...ale staram się,przeczytam jeszcze raz.
...chyba jestem jakiś dziwny....
Niestety niczego nie zrozumiałem.
Wychodzi na to, że nie mamy wielkiego wpływu na
życie,
tak odbieram słowa wiersza, ale warto wybrać miłość,
nim wiadukt życia się zamknie za nami,
troszkę zagmatwany wiersz jak dla mnie...
Pozdrawiam Jadziu/Halinko serdecznie:)
Budzący do refleksji, bardzo się podoba :) Pozdrawiam
serdecznie +++
Wiersz z pozytywnym przesłaniem dający nadzieję na tak
zwane lepsze jutro.
Skłaniasz do refleksji.
Pozdrawiam.
Marek
trudno nadążyć za Twoim tokiem myślenia.