Wiatr ?

Dla mojego Aniołka, ponownie :-) No i dla Kfiatuszka

Jesteś jak wiatr...
Rozwiewasz moje włosy, pobudzasz fale na jeziorze, huczysz wśród skał i wyjesz w konarach drzew.
Delikatnie pieścisz moje ciało....
Poruszasz wiatraki- wiatraki dające mi tchnienie życia.
Tak wszechobecny, niedościgniony...
Wciąż szukasz nowej ofiary, którą najpierw omamisz, zaniesiesz na swych skrzydłach do bram raju...
A potem zrzucisz ja w otchłań...
Otchłań ciemną i bez końca,
Pełną wspomnień, twego śmiechu, moich łez.
Otchłań smutną i bolesną.
Może kiedyś zniknie ta czerń i zobaczę światło...
Potem utonę w falach, które ty poruszysz....

Kochanie dziękuje ci za nowe światło...

autor

Werona

Napisany: 2001-06-10 Dodano: 2004-08-20 15:39:20

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie