Wiatr wśród grobów
Wiatr niesie krzyk przeszłych pokoleń
Tu leżą ich ciała
Tu stała armata
A pod tym drzewem modlił się ktoś
Wiatr woła ich głosami
Głosami poległych żołnierzy
Szumi
Wyje
Płacze
Ktoś kiedyś płakał za duszą
Nie znał miejsca, nie widział grobu
Teraz we wspólnych mogiłach
Spękane kamienie, niezrozumiałe napisy
Została pamięć i stare groby
Tylko ten wiatr i cisza
Tylko on pamięta wszystko
Tylko on pamięta ich twarze
Tylko on został tam
Nie opuszcza tej góry
W Limanowej,tu gdzie mieszkam jest góra... Jabłoniec... Tam we wspólnych mogiłach leżą ofiary I i II wojny światowej... Wspólnie Niemcy i Rosjanie i Polacy.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.