Widoki z okna II

Sławku, dobrze odpuszczam, wiem zakochana jest w
Twoich wierszach i wcale się nie dziwię. Właśnie
pozdrowiłem, krzyknęła tylko - a kto to? Co mam
powiedzieć?

Marto nawet nie wiesz, ze napisałaś haiku,
może trochę dłuższe, ale umówmy się że jest to
drabble. Wrażliwe masz serce to się wyczuwa
po scenach które opisujesz. W lesie ma znaczenie
każdy szczegół, trzeba tylko mieć oczy wokół głowy i
otwarte serce.
Pozdrawiam Marto, miłego wieczoru.

Przeczytać żonie Twój wiersz? A co zrobię, jak się w
Twoich wierszach zakocha?! ;) Wykluczone.
Ppzdrów swoją ode mnie. :)

Widok z okna? Cudo mieć taki widok!
Ja byłam dzisiaj w lesie (musiałam do niego hen
dojechać:) i bliski mi temat, szczególnie że widziałam
sarenkę - była krucha, kryształowa, w kolorze babki
piaskowej, albo kawy latte. Przeszła mi drogę, w
zwolnionym tempie. Czas się zatrzymał, ona niczego się
nie bała...i ja też...czułam się jak część tej
przyrody, jakbym była w domu, na swoim miejscu. Nade
mną krążyły i "gwizdały" myszołowy. W tym lesie są
polany, jedna moja ulubiona,może dwie... do lasu
przylegają pola, łąki, dla zwierząt świetne miejsce na
żer. Stąd pewnie te urocze ptaszyska żywiące się
myszami itp. Przechodziłam przez zwalone drzewo,
wywaliłam się...uwielbiam takie przygody...W lesie
panowała niemal absolutna cisza. Gdy zatrzymałam
rower, który ją zagłuszał słyszałam tylko nawoływanie
ptaka, sporadyczne, pęknięcie gałązki - pod wpływem?
nóżki sarenki? jej piaskowy brzuszek migał w
zaroślach...wiatr stłumiony pierzynami drzew nie miał
tu dostępu, a cywilizacja kłóciła się ze sobą w innym
świecie
Chciałabym tam pozostać, urwać kadr. Ze mną w nim.
Wszystkiego dobrego Anulo

Sławku wiesz doskonale, że w Polsce, żony przeżywają
mężów i niech tak pozostanie.
Pozdrów żonę jak możesz i przeczytaj jeden z moich
wierszy. Spełnij moją prośbę.

Arku przecinek, stanowi kireji a więc chyba jest
wszystko o key, we wszystkich jak jeden mąż jest
5-7//5.
Miłego weekendu przyjacielu.

w haiku pierwszy i drugi oraz drugi i trzeci wers
tworzą oddzielne sentencje. pewny jesteś, że napisałeś
haiku?

Moim zamiarem nie było Ciebie zniechęcać.

Trzymam się mocno żony Grzegorzu, mam nadzieję, że
Twoja jeszcze żyje. :)

Kaziu słusznie zauważyłaś, zatrzymane w kadrze, takiej

sytuacji już się nie powtórzy. Na tym polega
sentymentalna siła haiku. Tego się drugi raz nie
zobaczy.
Im bardziej drobiazgowa, niecodzienna to sytuacja, tym

bardziej wartościowa.
Miłego weekendu Ziu-ko.

Sławku też nie przepadam za haiku, dopiero
drugi raz się w to zabawiłem na Beju, ale chyba
ostatni. Może będę pisał po wizycie na
ogrodzie i w górach, ale raczej do szuflady.
Trzymaj się mocno przyjacielu.

Grzegorzu odchodzi się powoli od tematyki haiku
zawiązanej tylko i wyłącznie z czterema porami roku i
naturą. Za sprawą Europy haiku teraz to
różnorodny tematycznie śmietnik gdzie można pisać
wszystko i o wszystkim.
Miłego dnia.

Chwile zatrzymana w kadrze.
Pozdrawiam Grzesiu :)serdeczności:)

Niezłe sześć haiku Grzegorzu. Nie przepadam za tą
formą, ale podziwiam Twoją wszechstronność. :)
Pozdrawiam serdecznie

Znów mnie zaskoczyłeś Grzegorzu :)
Ciekawe haiku ze zgrabnie ukrytymi słowami na temat
pory roku lub dnia.
Gratuluję i pozdrawiam :)