widokówka znad morza
/czarno-biała/
chaos spienionych fal
potęgują krzykliwe mewy
na skarpie - rachityczne drzewo
w ptasich ekskrementach
- osuwa się
gruda
po
grudzie
kamień
po
kamieniu
jedynie korzenie
zwrócone ku górze
- szukają zaczepienia
Komentarze (38)
Pozdrawiam
Jastrz, zgadzam się z tym co powiedziałeś w
odniesieniu do drzew. Pochodzę z Gdyni i nie raz
widziałam takie drzewa na Klifie. Dziękuję za
czytanie.
Arku, oduśmiecham się :)
Marcepani zawsze z niecierpliwością czekam na Twój
odbiór wiersza... dziękuję. Uściski miła.
Dariusz Walczak, miło Cię gościć. Pozdrawiam.
Kalokieri, dziękuję... czasami trudno wysyłać kolorowe
widokówki. Serdeczności.
Ewuniu Kosim, wiem kochana i dziękuję. Uściski.
Old Boy, Tadeuszu, czasami życie ubieramy w metafory.
Dziękuję za odwiedziny. Pozdrawiam ciepło.
Mily. Dziękuję za podobanie i za wiarę... Uściski.
Karmarg, dziękuję za wizytę, jestem przekonana że
takie foografie są niesamowite. Serdeczności.
Ziu-ka, dobrze wyczuwasz klimat. Ciepło pozdrawiam.
szuflada, Andrzeju tak circle of life. Serdeczności.
Krzemanka, ciekawie określiłaś, uściski.
Zielona Dano, tak prawdziwa bez ubarwiania. Dziękuję
za czytanie. Pozdrawiam.
Piwonia, Bożenko, tak z wiosną wiele może się zmienić.
Pozdrawiam.
Jeżeli pminęłam kogoś z Państwa , dziękuję za czytanie
i komentarze. Moc serdeczności.
tak właśnie życie umiera... a korzenie szukają
zaczepienia ... jest nadzieja i jej nie ma ...
Danusiu smutny ten Twój wiersz
Już kiedyś pisałem że potrafisz w czytającym wzbudzić
przedziwne emocje
korzenie z resztkami godności walczą o szacunek przed
śmiercią.
:):):)
Nie jest tak źle. Uwierz mi. Mieszkam nad morzem. I
nieraz widziałem drzewa, które walkę przegrały. Z
klifem je łączył jeden, dwa korzenie, a czase3m nic. A
mimo to, kiedy przyszła wiosna wypuszczały w górę całe
mnóstwo świeżych zielonych pędów.
Wszyscy żyjemy do śmierci, a niektórzy nawet dłużej...
ale korzenie symbolicznie ku górze... obraz nie do
zapomnienia - wiersz zatrzymuje i jest coś w nim
metafizycznego - pozdrawiam Donno
Świetny wiersz, choć widokówka smutna. Miłego
wieczorku. Pozdrawiam
Smutne to "zdjęcie".
Świetny wiersz! A Ty wiesz co chciałabym powiedzieć :)
tulaski
Sugestywny obraz zagłady drzewa,
które toczy beznadziejną walkę
o przetrwanie, ale sądzę że
tekst tylko symbolizuje to, co
chcesz tym wierszem wyrazić.
Dziękuję za uzupełnienie mojej
bajeczki w komentarzu.
Moc serdeczności Danuśko.
Będzie dobrze peelko, wiem to!
Pozdrawiam Danusiu z podobaniem dla wiersza :)
smutne gdy drzewa powalone tak umierają - mój syn na
wczorajszym spacerze pod klifem robił zdjęcia takim
drzewom do nieba korzeniami - robią niesamowite
wrażenie ...te zdjęcia są na fejsie warto zobaczyć:-)
pozdrawiam
Czuję niepokój w tym świetnym wierszu;) Miłego
wieczoru Danusiu.
ostatnia faza życia, pierwszą w kole się staje i
trwanie dalej się toczy, ciekawe podejście do teamtu
kłaniam:)