widokówka znad morza

Ciekawy przekaz. Opisane drzewo nazwałabym
filozoficznym, skoro przed zagładą broni się wykazując
geotropizm ujemny korzeni. Miłego wieczoru:)

Prawdziwa widokówka :)

miejmy nadzieje,że na wiosnę się znów zazieleni na tej
skarpie
pozdrawiam:)

Leon-nela, korzenie są zwrócone ku niebu... nie
siegają do niego... Dziękuję za refleksje ipozdrawiam.


Zosiak, bardzo mi miło, że przypadły Ci do gustu i że
znalazłaś czas na poczytanie starszych, doceniam
bardzo. Moc ciepłych uścisków.

Jesion, to jest nadzieja, że z wiosną się zazieleni.
Pozdrawiam.

Broniu, pięknie Ci dziękuję za czytanie. To wszystko
prawda o czym napisałś. Drzewo z wiersza już zostało
wyrwane, zsuwa się po skarpie. Moc serdeczności i
uścisków.

drzewo co korzeniami nieba sięga
nawet tylko w odbiciu nie ma co marzyć o życiu

Pięknie, Donno.
Poczytałam sobie Twoje ostatnie wiersze. Z
przyjemnością :)
Pozdrawiam.

drzewo na rachitycznych nogach
porusza suchymi liśćmi
przy uchylonym oknie

Kłaniam się uśmiechając(:

Piękny wiersz Danusiu. Jeżeli korzenie,prędzej liście
zwrócone są ku niebu to jest fitotropizm, jeżeli do
ziemi to geotropizm, a jak do wody to geotropizm. Tak
widać na usuwających się skarpach. Pozdrawiam Danusiu.